Şehir Aykırısı Şiiri - Adnan Durmaz

Şehir Aykırısı

Deliydi – rengarenkti - şehir aykırısıydı
bin dallı gül açardı sevinçle içi
onu beton bir binaya tıktınız
yol çizdiniz rol verdiniz
şunu yap bunu yapma
piçtiniz
bazan yağmur sevinci - bazan gece yarısı
deliydi..bildiğince akardı
kılıçtan yasalarla ömür biçtiniz
şuna tap buna tapma
bir su gibi çılgındı..bir dal gibi kırgındı
geceleri mutlaka aya bakardı
aslında bir hiçtiniz

bu it kopuk tayfası silme tebdil kıyafet
tumturaklı laflarla okumuşluk yaftası
entel mezatlarında silme aşk havarisi
bakışlar çalıntı duruşlar takma
gözünden sidik saçan aklıselim kadınlar
her gece başka bir tebdili ziyafet
kimin eli kimin cebi imalı cinnet
kelli felli adamlar ağzı gözü laf yapar
tavlamanın tavlanmanın cümle incelikleri
kabalığa giydirilmiş muhaşerat hurdası
iğreti suratlarda pek manalı bakışlar
sahte bir bilgelikte sür sürüştür zarafet
deliydi şehir aykırısıydı saçına aşık takardı
hem evliydi hem bekardı

leş başında hırlaşan it kopuk şürekâsı
toprak ki - gül açsa - hani nerede toprak
ortalık silme taş –kaldırım- parke - beton
nazenin akşamlarda açık namus bakkaliyesi
dürüstlük dedikleri neyin neresi
iyi eşler -çağdaş işler -sek iyi niyet
ve tek tek
garsoniyerler dolusu masumiyet
kıvıldayan burjuvazi haytası

deliydi rengarenkti şehir aykırısıydı
aynı sokaklardan her gün akardı
ikide bir terk edilir
anırırcasına ağlardı
aynalar dolusu hürdü
arınırcasına aya bakardı
dem oldu aşkı gördü
tükürdü

21.10.2005 – şubat 2008
Adnan Durmaz