Şehir Şiiri - Selami Selok

Kalabalık şehrin ıssız insanları,
adımlıyorlar solgun kaldırımları.
Sokakların bezgin lambaları,
herbirinin yüzüne dokuyor kaygılarını.

Kalabalık şehrin ıssız insanları,
bir zil sesinde son buluyor maceraları.
Perdelerden sızıyor günlük tiratları,
baygın bir uzunhava oluyor,
dolduruyor sokakları.

Kalabalık şehrin ıssız insanları,
rastlamayın bana geceyarısı,
dolaşırken şehrin gri sokaklarını.
Söndürmeyin parmak uçlarımda,
sadık yalnızlığımın,
bitmeyen sigarasını.