Şehidim Adem Şimşek boynunu büküp gitti

Vatan için askerde şehit oldu,
Toprağa al kanları akıp gitti.
Yedi göğü aşıp cenneti buldu,
Adem Şimşek misali çakıp gitti.

Sızlayan gönlümüzde taş var artık,
Sonsuza uçup giden kuş var artık.
Bizlerin gözlerinde yaş var artık,
Acıyla gönülleri yakıp gitti.

Yıldız misali gökyüzünde kayıp,
Bizleri hasretle geride koyup.
Sevgiyle Hak’kın çağrısına uyup,
Ansızın aramızdan çekip gitti.

Kalmadı gayri ağzımızın tadı,
Onun destanla yaşayacak adı.
Vatan toprağını kanla suladı,
Gönüllere su gibi akıp gitti.

Seher vaktinde Hak katına çıkıp,
Can ile ayrılık ateşi yakıp.
Dünyanın saltanatını bırakıp,
Peygamberin katına çıkıp gitti.

Yalan imiş gardaş bu dünya yalan,
Acıyla bizleriz geride kalan.
Cihanda en büyük mertebe olan,
Şehitlik nişanını takıp gitti.

Kalleşçe sırtından bir kurşun yedi,
Sonra tekbir getirip gülümsedi.
Vatanım sizlere emanet dedi,
Hasretle gözümüze bakıp gitti.

Sıkılan kurşunla içi kavruldu,
Vuruldum Allah diyerek savruldu.
Yer üzerine dağ gibi devrildi,
Dünyayı başımıza yıkıp gitti.

Askerde ölmeyi kader sayarak,
Yüce Allah’ın emrine uyarak..
Yusuf gardaş ayrılık zormuş diyerek,
Şu dünyadan boynunu büküp gitti.