Gönlüme fecir de yanan ışık;
Yıka gönlümü kalmasın bulaşık!
Olunca bir insan Hakk'a aşık;
Ne çatal ister, ne de kaşık!
Tut ellerimden kaldır beni vahalarda,
Garip kaldım yine bu sahalarda!
Ah alma bir kuldan, dur Arafat'ta.
Yürü git, kalma sen de arasatta!*
Ötüşüyor kuşlar seher vakti,
Hilal şafağımda doğmakta şimdi.
Bulutlar yıldızlara değmek üzere,
Gökten yağmur yağma vakti.
Yunus İLEMİN
Kızılcabölük / 30.05.2018
*Arasat: Kıyametin kopmasından sonra diriltilecek olan insanların dünyada yaptıkları bütün fiillerden sorguya çekilmek üzere sevkedilecekleri yerin adı. (DİA)
Yunus İlemin 2Kayıt Tarihi : 18.1.2024 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!