Bir büyümek telaşıydı belki bütün adımlar
Farkında olamadan geçerken yıllar
Coşkulu kimi zaman,
Kimi zaman sessiz sakin akan bir nehir gibi
Pırıltısıyla içimizi aydınlatan
Gün görmemiş karanlıklardan sızan bir ışığın
Uzun gecelerim olurdu uyutulamayan
Konuştuklarım ve kendi sesimle
Kimsenin duymadığı
Duysa da anlamadığı sözcükler biriktirirdim yol boyu
Sessizce ilerleyen bir nehir gibi dingin
Omuzlarımda dünyanın bütün telaşı
Kaldığımız yerden başlayabilsek
Sen iskambil falına bakarken
Ben demlikte kalan çayı ısıtsam
umrumuzda olmasa saatin bilmem kaçı
Konuşsak
Bir gün biteceğine inandığın ayrılıklara
Ah zaman...
Nasılda alıp götürdün gençliğin hevesini
Bizler farkında olamadan.
Hayat sesini yükseltip
Dünya kendine bile sığamazken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!