Hani söz vermiştin dönecektin
Beni hep ama hep sevecektin
Döndün ama cansız bedebin
Kıydılar sana ben şimdi ne yapacağın
Sen olmasanda seni kalbimde yaşadaçağım
Sen güzel kız sen
Beni benden alıp kendine hapseden sen
Ne yana gitsem ne yana baksam sen
Yüreğimi yakan ela gözlerin
Masum bakışların öldürüyor beni
Ve ellerin yar ellerin
Yalnızım bu şehirde
Sokaklar sessiz sakin
Kimsecikler yok ortalıkta
Işıklar bile eskisi gibi yanmıyor
Sanki kuşlar küsmüş bana
Bu şehir dar geliyor şimdi
Benli günleri inan ki çok arayacaksın
Mutluluk bahçesinde mutsuz olacaksın
Bu yaptığın hatayı asla unutamayacaksın
Beni inan ki bir gün nasılsa anlayacaksın
Oturup bu aşk için sende ağlayacaksın
Düşünceler kemiriyor geceler yutuyor beni
Bak bu gözlerim sana ağlıyor
Ben sana değil aşkımıza yenildim
Bak bu gözlerim aşkımıza ağlıyor
Geliyordun neden gelmez oldun
Biliyorum seviyorsun beni kendinden bile çok
Sende benim gibi kadere mi ağlıyorsun
Aşkın zorluklarını sende yeni mi öğreniyorsun
Sende benim gibi kadere mi ağlıyorsun
Yürüyoruz aşk yolunda yürüyoruz ama
Deniz mavisi gözlerin
Birde gülen yüzün
Hepsi sahte
Çünkü sen yalancı
Aşkımı silah olarak kullandın
Sen duygularımla oynadın
Yine umutlar gömülüyor karanlıklara
Aşkın verdiği mutluluğu aldın elimden
Bilemezdim aşkın bu kadar zor olduğunu
Aşkın verdiği mutluluğu aldın elimden
Bahara girmeden döktürdün yapraklarımı
Bu yüreğim
Hiç gün görmedi
Umutsuz gemilerde dolaştı durdu
Yaşayan ölü misali aşka bakmadı bile
Hep yandı durdu
Sonsuz boşlukta bir uçurum
Anlat bana beni anlat
Karanlıklara ışık tutsun
Anlat bana beni anlat
Karanlıklar sarmışken her bir yanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!