Yalnızlık bağrıma yazılmış
Ayrılık normal o alışılmış
Mutluluksa parayla alınacakmış
Söyle be kader beni neden burada tutuyorsun
Sen böyle yaşamaya hayat mı diyorsun
Geceler bir sessiz oluyor
Sessizlik bendemi saklı acaba
Yoksa sessizlikte ben miyim saklı
Karanlıklar umutsuz oluyor
Aydınlıklarsa hep hayalde
Sevgi acıya endeksli
Sabah uyandığında sokağa atacaksın kendini
Geçmişi hatırlayıp anılar yakalayacak seni
Umutların peşine düşüp artıracak hayallerini
Arayacak gözlerin beni ateş olup kavrulacaksın
Çok zor olacak imkansız olacak ama unutacaksın
Karşıdaki dağlar karlarla kaplı
Ayaz vurdu buz bağladı her bir yanı
Buzlar yüreğime işlemiş dertleri
Gecenin karanlığında yıldız görülmüyor
Mehtap alaca karanlığa bürünmüş
Yıldız arıyor gönül
Bir efkar bir hüzün bastı yüreğime
Gecenin karanlığına değil yıldızlara soruyorum seni
Sensiz geçen günlerde dayanamıyorum özlemine
Havada uçan kuşa bülbüle soruyorum seni
Sensiz geçen günlerde dertliyim ben dertli
Ah memlekedim hasretin var içimde
Gelemiyorum kelepçeler var elimde
Uzak olsam bile yüreğim hep sende
Özleminden kanayıp duruyor içimde ki yaralar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar
Işığımsın sakın sönme
Gitme gitme ne olur dur gitme
Güneşimsin yağmuru getirme
Gitme gitme ne olur dur gitme
Sımsıkı tut elimi geri çekme
Göz yaşlarım akıyor dinmiyor ki
Yüreğim yanıyor kanıyor sanki
Unut diyorsun unutamam ki
Unutmak o kadar kolay mı sevgilim
Bu aşk sancı oldu gönlümde
Bilir misin sensizlik nedir sen
Koskoca bir şehir
Ve binlerce insan
Ama ben... yine yalnızım
Bu yüreğe zülüm ediyor o şehir
Sensiz hayat haram bana
Ah Elif'im ah bebeğim özlüyorum seni
Doyamıyorum gel diyorum tutamıyorum kendimi
Hiç bir şey güldürmüyor yokluğun bitirdi beni
Bu gece sessiz sessiz yine sana ağladım
Sevgi yoluna gidip oturdum ağacımızın dibine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!