Sık kafasına,
Sana hayatı gösteren gerçeğin.
Sarıl yalanlarına,
Gör bak nasıl güzelleşir geleceğin.
Bizi boş ver.
Aklımın arnavut kaldırımlı sokaklarında gezdim seninle.
Sahilinde çekirdek yedim.
Boğazından vapurla geçtik el ele tutuşarak.
Saklı bahçelerinde çimenlere uzanıp uyuya kaldık.
Sonrası mı?
Uzak bir şehrinde yolunu unuttuğum,
Kimler öldü,
Kimler güldü.
Kimler sevdi,
Kimler sevilmedi şu hayatta,
Genç yaşta bana bile bayatta.
Hani bazen olur ya,
Kelimeler anlamsız kalır.
Dil damağa yapışır,
Yutkunmak zaman alır.
Ruh kendini semada süzülen,
Solacak sokulacak,
Bir bahçem bile yok artık.
Ne bir çiçek,
Ne de bir çimenim ben.
Yağacak kuruyacak,
Tanımayınca kolay gelir,
Ölümü izlemek.
Teselli vermek,
Üzülmek.
Yaşamak için çıktığım bu yolda,
Bir göz oda gönlüm,
Üç beş kişi en fazla alıp alabileceği.
Zorakide olsa örme çabası bir oda daha,
Tuğlam çok da,
İçerisi daha samimi iki büklüm.
Sevildiğini sanırsın,
Sevdiğimi söylesem.
Şiir yazmayı,
Müzik dinlemeyi,
Sokak hayvanlarını da seviyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!