Vedalara alışkın değildim
Hele hele bir elveda sözcüğüne hasret kalmaya
Alışkın değildim rüzgarın yön değiştirmesine
Ve daha önce hiç bırakmamıştım kendimi rüzgara
Penceremde güneşi karşıladığım uykusuz gecelerim
Yeni bir sigara yakmamı bekleyen
Daha kaç kere öldürebilirsin ki
Sen sadece bir mezarı çiğniyorsun her gün
Ben alışkınım nasılsa
Her gün ezilsemde üzerimde güller bitiyor
Sonra o gülleri koparıyorsun ya
Bütün dünya benim oluyor
Her gecende yıldız yoksa da gözyaşım var
Çok çabuk unuttun aramaz oldun yar
Oysa ben seni farklı bildimde sevdim
Sandım ki o eller hep sevgiyle tutar
Ben gözlerine uzak kalamazken sen gönlünden attın
Unutmadım ben seni unutamam da
aramadığıma sormadığıma bakma
sen değil misin diyen?
arama sorma yazma...
vazgeçmedim ben senden vazgeçemem de
Sen hiç öldün mü?
Bir yar uğruna
Gözyaşların sel
Nefes alışın bile acı
Almadığın oldu mu hiç?
Benim oldu...
Gülüşünü seviyoruz
özellikle mayıs aylarında
bir başka oluşunu
nasıl yaparsın bilmediğimiz için
bir anda sevişine
ve bir anda silişine şaşırıyoruz
Düşmanım olmuşcasına yastığım
Bu gecede bir köşede pusudayım
Elimde ki bu kaçıncı sigara
Bu kaçıncı şarkı ağlatan beni
Her yerde senin kokun
Bulutların sakladığı yıldız gibisin
Yıkılmış hayallerin enkazı
Ve altında ben varım şimdi
Kimsenin umrunda olmadığı düşüncem
Yakar kavurur içimi
Ne yaptığım önemli değil
Ne farkeder ki nasılım bilseler
İki körün buluşmasıydı aşkımız
Ben hislerime güvenirdim
Senin yorgun ayakların vardı
Yanlış adres
Yanlış zaman
Bir de faili meçhul
Limana sadece dumanını bırakan
bir vapur gibi gittin
o kadar uzağa gittin ki
bir sonraki sefer
mahşere kaldı kimbilir...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!