Yine ömürden birgün daha geçti
Yine sensizim ve sensiz yaşlanıyorum
Yalnızlık tüm şehvetiyle kaplamış benliğimi
Ve ben hasretinin girdabında boğuluyorum
Bedenime sanki toroslardan çığ düşüyor
Sevdim inandım diyorsan aşk seninle
İçinde en ufak bir şüphe varsa olmuyor
Görmüyorsa gözün eğriyi doğruyu yine her seferinde
Mutlaka birşeyler eksik kalp göremiyor
Yüzüme gülecek gönülden sevecek
Sensiz güneş doğmaz ufkumda ay bile solgun
Sensiz yapayalnızım bir hayli yorgun
Kaderimse ellerinden çekerim beddua etmem
Vurgun yemiş bu kalbim sürgündeyim yine ben
Hasret olmuş dağlar gibi
Çok üzüyorsun ağlatıyorsun
Paramparça kalp kanatıyorsun
Yazık benden ne istiyorsun
Sevdim işte elimde değil
Yarası bende acısı bende
Sen benim bahtımın kara yazısı değil
Gülemem sevgilim sen olmayınca
Senle batan güneş seninle doğar
Bakamam sevgilim sen olmayınca
Sensiz şu gönlümün hüznü neşesi
Baharı bekler gönül sevgiliden haber yok
Güneşimi kim aldı gündüzümden eser yok
Baharı bekler gönül sevgiliden haber yok
Güneşimi kim aldı gecelerden farkı yok
Sen bahardın güneştin
Acınası halim var
Saçıma düşürdüğün aklardan
Yaralı bir kalbim var
Hep sevgisiz kaldığından
Gönüle eziyeti mi bu
Son birkez göreyim o gül yüzünü esirgeme
Sen vardın düşlerimde ne olur gitme
Dayanamam hasretine yok dayanamam biliyorsun
Seni ne kadar çok sevdim neden beni üzüyorsun
Kora döndüm kül oldum seni sevdim el oldun
Bakma yüzümün güldüğüne içim kan ağlıyor
Bakma geçen her güne perişan ediyor
Yokmu hiç tesellisi şu kahreden hayatın
Yalnızlık tüm şehvetiyle bak bende bedene hükmediyor
Yaralı yürek paramparça ümit yok gelecekten
Kırdın yıprattın hergün ağlattın
Ne geçti eline söyle kalbi sızlattın
Sanma unutulur sanma unuttum
Açan goca güldüm ben sen gülü kuruttun
Yaz acılara beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!