Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

YAKTI BENİ YIKTI BENİ

Bir çift siyah göze kandım
Karda çiçek açar sandım
Hem inandım hem aldandım
Yaktı beni yıktı beni...

YAKTIN MI YAKMADIN MI?

Gel seninle bu gece, oturup konuşalım
Sen beni bu sevdaya, attın mı atmadın mı?
Son kararın ne söyle, artık hesaplaşalım
Sihirli gözlerinle, baktın mı bakmadın mı?

YALANCI DÜNYA

Hayata göz açtık, ebedi sandık
Yarını unuttuk, bu güne kandık
Bazı gün neşeli, bazen kederli
Yalancı dünyanın seyrine daldık…

YALAN DÜNYA BİZDEN GEÇTİ

Ne bir tabip bilebildi
Benim garip hallerimi
Ne bir kalem yazabildi
Benim bunca dertlerimi...

YALAN DÜNYA NEYİNE GÜVENEYİM?

Yıllar yılı koşturdun, kuru ekmek peşinde
Gece gündüz çalıştım, acımadın halime
Muhtaç ettin namerde, dert ekledin derdime
Yalan dünya neyine, güveneyim ben senin…

GÖBEK ADIM DÜRÜSTLÜK

Zaman geçmez bu yerde, yarınımdan umut yok
Yosun tutmuş duvarlar, ısıtacak güneş yok
Karanlık gecelerde, durur parmak izlerim
Sükut etti gözlerim, suçum yok günahım yok…

YİNE YALNIZIM

Yine üzerimde, Nemrut bakışlar
İhanet içinde, yine dostlarım
Yine es geçiyor, allı turnalar
Kimseden vefa yok, yine yalnızım...

YALNIZLIK MAKAMI

Sanki buz tuttu kalbim, temmuzun on beşinde
Duvar örme araya, köprü kurmayı dene
Koşturmaktan yoruldum, hayallerin peşinde
Güneş bir başka doğar, sen bana geldiğinde...

YALNIZLIKLA KARDEŞ GİBİYİZ

Param pulum varken, herkes yanımda
Düşerken kimseler, yok etrafımda…
Şimdi yalnızlıkla, kardeş gibiyiz
Az insan, çok huzur, var hayatımda…

YALVARMIYORUM

Sen gittin perdeyi, hiç açmıyorum
Geceyi dost tuttum, mum yakmıyorum
Unuttum adını, düştün gözümden
Hayallini kurmak, istemiyorum…