Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

UNUTMUŞUM

Sen olmazsan kim sular, kalbimdeki çiçeği
Yollarını kaybeden, kuşlar nereye uçar?
Sen olmazsan kim tutar, kaybederim dengemi
Sokaklarda dolanır, benim gibi berduşlar…

UNUTTU BENi

Vefasız birini, yar diye seçtim
Sevdanın en acı, zehrini içtim
Ben böyle değildim, kendimden geçtim
Gitti dönmeyecek, unuttu beni

URFA’NIN MARALI KIZ

Altın hızmalı
İpek yazmalı
Kara sevdalı

Üstüme Üstüme

Güneş doğar karlar erir
Sular üstüme üstüme
Dünya handır biz misafir
Yollar üstüme üstüme...

UTANSIN

Hasret ateşiyle, yanarken gönlüm
Yoluna bakmayan, gözler utansın
Seni düşünerek, geçer her günüm
Adını anmayan, diller utansın…

UYAN GÖZLERİM

Nasıl varamadın, bilmem farkına
Boş yere aldandın, dayan yüreğim
Genç yaşta beyazlar, doldu saçına
Gaflet uykusundan, uyan gözlerim...

UYAN REVAN UYKUDAN

Hayatımın anlamı, bil ki sen oldun canım
Hasretinle her akşam, titrer durur sol yanım
Dudağımda duruyor, dudağının izleri
Anlatamam sevdamı, hüzün diyarındayım…

VALLAHİ

Doğru yoldan şaşmadım, sözlerimde yalan yok
Yorgunum çok yalnızım, kapımı hiç çalan yok
Suda boğulsam bile, ardım sıra dalan yok
Var gücümle bağırsam, duymuyorlar vallahi…

VARAMADIM MALATYA

Sabah Kubbe Dağı'na, çıkıp Seyran eyledim
Senden uzak bir dakka, kalamadım Malatya
İnan ki bu dünyada, böyle güzel görmedim
Anlatacak kötü söz, bulamadım Malatya...

VARLIĞIN YETER

Bana ne ki senin kaç, dil bildiğinden?
Kalbin neler söylüyor, ondan haber ver...
Bana ne Karun kadar, zenginliğinden?
Şu gönlümü almaya, tebessüm yeter...