Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

YÜKSEK TANSİYON

Afiş yaptım resmini, astım kalp duvarıma
Roman oldu dertlerim, anlattım ilk baskıda
Şizofren bir edayla, damladın düşlerime
Pas tuttu mutluluklar, gülüşlerim askıda...

VEDALARDAN USANDIM

Korkutuyor dünyanın, garip halleri
Çiçekleri boş ver sen, bu kalbim senin
Kemiği yok şu dilin, sözler mülteci
Bir Allah var bir de sen, nerelerdesin?

VEFA YOK SENELERDE

Efkâr ötesi efkâr, süzülür bakışlardan
Duman tütüyor duman, sorma halim çok yaman
Yüreğimde bir sızı, gönlüm yaralı yaralı
Zaman geçiyor zaman, saçıma aklar dolan…

VEFA YOK SENELERDE

Efkâr ötesi efkâr, süzülür bakışlardan
Duman tütüyor duman, sorma halim çok yaman
Yüreğimde bir sızı, gönlüm yaralı yaralı
Zaman geçiyor zaman, saçıma aklar dolan…

VELAYET

Bir velayet iklimi, toprağında tohumlar
Yağmurların ipine, tutunarak çıkarlar
Her derdine razıyım, “eyvallah” dedim geçtim

VELHASIL KELAM

Seni görmeden önce, bakar bir kördüm
Bir daha sevmem derken, sözümden döndüm
Sessiz akan bir nehir, güzel gözlerin
Ben sevdaya susamış, duru bir göldüm…

VERESİYE AŞK OLMAZ

Veresiye sevmeyi, bekleme benden
Verdiğimi yerine, koyamam sonra
Ziyan etme nefsimi, düşüncelerden
Yitirirsem aklımı, bulamam sonra…

VESSELAM

Menfaatin nerdeyse
Kıblen orası olmuş
Değerini yitirdin
Yazık sana vesselâm...

VİRAN OL MAHPUS DAMI

Dolunayı çevirdim, çelikten çemberimde
Halkalandı üstümde, garip gurbet kuşları
Utancından kızardı, dalındaki biberler
Sevdalı duygulara, karınca seli aktı...

VUR EMRİ

Güya suçlu tek bendim, şahidindi yıldızlar
Adını andığımda, gözlerime yas dolar
Aşk çengelli bulmaca, yüreğime takıldı
Gün gelince anılar, elbette hesap sorar…