Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

VEDA

Dudağımda sararmış mevsimlerin türküsü
Yıllar yılı pas tutmuş yüreğimin sürgüsü
Yedi kat yer altına çaresizce bu kaçış
Belki yarın son bulur bu hayatın öyküsü…

SESLİ KONUŞ YÜREĞİM

Aynada unuturum, bakışlarımı
Ararım kendimi, durgun sularda
Geceler bataklık, çeker kendine
Çırpınır dururum, karanlıklarda...

Dağların ardına güneş düşüyor
Gökteki yıldızlar halay çekiyor
Yine loş koğuşa kasvet çöküyor
Hayırlı bir evlat Leylim geceler.

Gözlerim süngüde çifte fişekli

Kefaletle özgür bıraktım duygularımı
Bu şehrin yasasını çiğnedim kaldırımlarda
Sessizce bir şarkı uydurdum torniston sözlerle
Adımlarımın emrine bıraktım kendimi, avarece.
İskandili tutmaz oldu zincirlerimin
Kendini ifade etmekte zorlandı, tutuklu dilim

Kurşunları katil bir tabanca, menzilindeyim
Kanatlarım altına aldım korkularımı
Temmuzdan kovulmuş yıldızlar gibiyim çaresiz
Göklere el açıp, karınca duaları okuyorum.
Sana boncuklar örüyorum tespih tespih
Parsel parsel bölüyorum uykularımı

YASSIADA MEKTUBU
Adnan MENDERES' in karısına yazmış
Olduğu mektuplara ithaf...

Bir damla gözyaşında
Bin hatıra canlanır

YALNIZLIK BESTESİ

Yıldız yıldız düşerken, mevsimin ilk karları
Dudağımda en kıvrak, İspanyol şarkıları
Gözlerimde Akdeniz, Yüreğimde Toroslar

Yüreğimin lambalarını söndürdüm
Gözlerimde sabahladı yalnızlığım
Kendi çöplüğümden topladım hayallerimi
Mektuplara sığmadı hasretlik sözcüklerim
Paramparça makamından çalıyordu aynalar
Anason tohumları serptim dudağıma

LEKESİ KALIR AŞKIN

Gözlerinin sokağında, dolanır durur sevdam
Dağılır bin parçaya, suretim aynalarda
Gölgemle savaşırım, bitmez kendimle kavgam
Lekesi durur aşkın, soğuk taş duvarlarda...

Halden anlamayanı, kendi haline bırak
Zaman ona haddini, bildirecek nasılsa...
Ben bu aşktan giderim, ardımdan su dökerim
Tanrı'dan başkasına, kulluk etmem ben asla...

Sedat Erdoğdu