Belki bilmezdin beni
Uzaklardandı iç çekişlerim
Gülüşünde hep attı kalbim
Yine hüznünde dağlandı yüreğim
Dedim ya bilmezdin beni
Ve kimse bilmezdi seni
Mesele neydi?
Sadece bir çiçek miydi?
Verilmeyen değer miydi?
Gösterilmeyen özen mi?
Dilin varıyorsa, söyle neydi
Yorgun gözlerden akan yaşın sebebi?
Herkes sevdiğine şiirler yazmalı;
Anlamlı birkaç satır…
Her ne kadar uzak olsa da,
Ne kadar ayrı düşülse de
Sevdasını kelimelere dökebilmeli insan.
Evet, evet,
Sözümü tutamadım, biliyorum.
Yürürken bir sonraki yaşıma,
Pörsüyüp çelimsizleşirken bedenim,
Arsız kargaların alay konusu olurken,
Seni bekleyecektim son anıma kadar.
Unutmadım
Tutsakken ıssız karanlıkta,
Tutulmayan sözleri,
Verilmeyen sevgiyi,
Duyulmayan saygıyı unutmadım.
Sessizliğe emanet ettim adını,
Bir rüzgârın gölgesinde kaybettim.
Ne yazdımsa silindi zamanla,
Unutmak isterken, sana dönüp ezberledim.
Bir beyaz gül soldurdun avuçlarımda,
Gözlerin hâlâ aklımda bir sonbahar,
Rüzgâr gibi esip geçtin, ardında hüsran var.
Tutamadım ellerini, kaydı avuçlarımdan,
Bir yudum aşktık biz, döküldük zamanla damla damla.
Geceler sana susar, ben yıldızlara,
Ey Sultan, ne yere sığdım ne göğe,
Zâtına eremem, nefsimle perdelenmişim.
Murad ettim bir garip kulunun gönlünde durmayı,
Oysa yanmalıymışım senin aşkına.
Ziyan ettim ben yüreğime.
Avutabilmek için kendimi
Şiirler yazıyorum sokak sokak.
Silmişim hafızamdan vefasızları,
Ürkek bakışların arkasına sığınmışım,
Öldürmemek için umutlarımı.
Kendine hâl ararsın.
Yediğin ekmekte hâl yok mudur?
Âleme ispat ararsın.
Aldığın nefeste ispat yok mudur?
Derdine derman ararsın.
Derdi verende derman yok mudur?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!