Yanaklarımdan dökülen denizin tuzu
Arnavut kaldırımlarında yosun kokusu
Yarım kalmış bir aşkın hatırası gibi
Kuruttum içimdeki tomurcuğu
Sokaklarının tenhasında,
Yaşıyorum işte sırf unutkanlığımla
Öyle bir sis inmiş ki geceye
Yüreğimi ruhumdaki tenhalığa kilitlemiş
Surlar örmüş çepeçevre
Yaralı aşkların karantinası bu gece
Yolunu şaşıran rüzgar geçince
Mevsim soğur, üşür yüreğim hasretinle
Bitmez sandıklarım bile
Tükenir
Sebebi İstanbul kendimce
Kayıt Tarihi : 15.1.2005 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O dağların soylusu küheylan yolda kaldı.
Beton duvarda hapis, yayalam yürekte kaldı,
değil biz istanbulu istanbul bizi aldı.
Akrabalar el olmuş gözlenen yol yel olmuş.
İstanbul bizi aldı insanlık yolda kaldı.
Cenneti soldurmuşlar betonla doldurmuşlar.
İstanbul mahzendeki küflü tabloda kaldı.
İnsanların içi boş kim içlerini çaldı?
Fatihin sevgilisi sanattan geri kaldı.
Beyinleri çıkarıb samanla doldupmuşlar.
Yüreklerden sevdayı manukyanlarmı çaldı.
Bizi bizden calanlar ruhumuzuda caldı.
Boğazın hatırası truvalarda kaldı.
Çağlara ufuk açan çağ gerisinde kaldı.
İstanbul truvada bizede varoş kaldı.
Mehteranın haşmeti imdi gölgede kaldı.
Fatihe fatihayı bethhovndan devlet çaldı.
Şaiirin yüreğinde gerçek istanbul kaldı.
Yinede umutvarız yeni güne az kaldı.
Eşek meydanda kişner,atlara fayton kaldı.
Bizede gemileri gökten yürütmek kaldı.
Çağların anahtarı miras dedemden kaldı.
Pusatımı kuşandım bir tek besmelem kaldı.
Necati Gedikoğlu..
Didem senin elinde şair bir kalem var.Ama sen onu kasıyor ve dilbilgisi kuralları ile boğuyor ve fiil çekimleryle ritim dışına çıkıyorsun.
Yalnız..... kafiye uyak bence şiiri şiir yapan içsel melodiyi yüreğimize taşıyan bir olgudur. Ve olmalıdır. ama.. fiilimsiler iyi bir deyim... fiilerde kafiye yakalamaya çalışmak hatamız oluyor.
Ha gayret.. kalemini özgür bırak.
Ve şiirini yüksek sesle oku.. o sana yol gösterecektir.
Sevgiler
Mine
'Yüreğimi ruhumdaki tenhalığa kilitlemiş '
'Yaralı aşkların karantinası bu gece '
'Mevsim soğur, üşür yüreğim hasretinle'
Bunlar gerçekten güzel dizeler, şiir tadında.
Bütünlük itibariyle iyi, ancak aşırı kafiye kaygısı şiirin akıcılığını boğuyor gibi. Bir de fiilden ziyade fiilimsiler daha çok kullanılsa ve mecbur kaladıkça dize fiil ile bitmese ne hoş olurdu.
Serbest şiirde iç kafiye daha önemli bence. Bir de arka arkaya ikiden fazla değil de üçüncüsü bir kaç satır sonra olsa kafiye sistemi şiire daha hoş bir güzellik katacaktır.
Başarılar...
TÜM YORUMLAR (17)