yorgunum sebastian
gönlümün perdelerini ört
sar acıları loş odaların ışığına
su dalgası düşüncenin kolları
seyrine çekiyor suskunluğu
mümkünse sesini kıs aklımın
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
yorgunum sebastian /
gönlümün perdelerini ört ! /
ŞİİR seyrine çekiyor suskunluğu..
:)
Yusufçuk'un cevabını yazarken şiir hakkındaki kendi yorumumu yazmayı unutmuşum :)) İnsanlık hali işte.. Her zaman herşeyi yerinde ve zamanında ifa etmek mümkün olamayabiliyor.. :)
Pekçok Şiirinizde olduğu gibi, bu şiirinizde de içsel sesiniz sizin adınıza dizeleri döktürmüş.. Yada, denilebilir ki 'içsel fotoğrafi/ler'in betimlenişinde takdire şayan başarınız, biz okurlarınıza hem okuma hazzı tattırıyor, hem imrendiriyor, hemde düşündürüyor.. :)
Her şiirde bunları başarmak, kolay olmasa gerek.// TEBRİKLER.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK./ saygı ve selam ile.
not: 'Kimi söylemde tahir, kimi eylemde.. :)
____ 'Kimi söylemde mahir, kimi eylemde.. :)
* 'Sebastian : Sebasç(ı)n' ..... :)
Yusufçuk dedi ki; Yeni 'Olric'vakası yada yeni sosyal fenomen(iç/sel sesin tercümanı) 'Sebastian'la şöyleşinizdeki 'her gün bakışlara çizilen mutluluk resimleri' umut ışığının ta kendisidir'.. (dedi).. :)
Soralım bakalım 'yusufçuklara…'..!
(Ne diyecekler?) :)
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta