Sazanlar Varmış Şiiri - Mehmet Şahan

SAZANLAR VARMIŞ

Nasıl bir kalemdir kendi halince,
Börtüden böcekten yazanlar varmış!
İbret-i âlemdir nefsin dilince,
Dürtüden göcekten yazanlar varmış!
Bundan nasiplenen sazanlar varmış!

Nefislerle hitap azsınlar diye
Hayallerle bitap kazsınlar diye
Masallarla kitap yazsınlar diye
Çengiden köçekten yazanlar varmış!
Bundan nasiplenen sazanlar varmış!

Elif bakıyorsa aşın üstünden,
Telif şakıyorsa başın üstünden!
Zülüf sarkıyorsa kaşın üstünden,
Telinden pürçekten yazanlar varmış!
Bundan nasiplenen sazanlar varmış!

Dingin fermanları dile çevirip,
Engin ummanları göle çevirip!
Mümbit ormanları çöle çevirip,
Çöpünden çiçekten yazanlar varmış!
Bundan nasiplenen sazanlar varmış!

Pir-î Fâni der ki; ağsa da güneş,
Karanlık geceyi boğsa da güneş!
Her zaman doğudan doğsa da güneş,
Yalandan gerçekten yazanlar varmış!
Bundan nasiplenen sazanlar varmış!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
13.01.2022 – İSTANBUL