sıyırırdım gövdesinden
kabuklarını asmanın
börtü böcek yuvalanmasın
havalansın asma diye
dayanır belki üzüme
kerpiç kokulu evler
betona dönüştü gayrı
kendine olmaz hayrı
somun kokulu sofra
uyanır sanki yüzüme
karanlığın içindeydi köy
gökte asılı yıldız şavkında
çamurdan çıkılmazdı
yapışkan kızıl çamur
boyanır hani özüme
bir rengarenk içinde
sevgileri ahenk içinde
kelebeklerin uçuşunda
çimen kokularında nane
aylanır yanı güzüme
harman hasat biterken
kalburlar dolar boşalır
çeç olurken alın terlerinde
sevincedir gelinlik urbalık
saylanır anı gözüme
180511ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 14.6.2011 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!