Sayın çok sevdigim sevgiliye

Sayın çok sevdigim sevgili.
Dünkü sarsıntısı büyük kavgamızdan sonra
bir o yana bir bu yana dönüp durdum. saat sabahın beş buçugu olmuş ben daha uyuyamamıştım bile. düşündüm çok şey geldi aklıma birden. hepsini teker teker düşündüm.
bir kendime baktım.
binalarımda kırıklar çatlaklar var mı diye.
bu fiziksel saldırının ardından psikoljikmen çökme tehliksiyle karşı karşıyaydım. aklımda gelip gitmeler, dilimde kekemelerin dışında bir şeyim görünmüyordu. sanırım onlarda olayın şokundan olsa gerekti.
ben iyiydim, arayıp telefonunu seni sormak istedim.
telefonun çaldı çaldı açmadın sayın çok sevdigim sevgili.
neredeydin dışarı mı çıkmıştın yoksa telefonu gene sana uzak bir yere bırakıp evinin içinde sıradan işlerini yapmaya mı koyulmuştun.
bak bu bilmem kaçıncı çaldırışım telefonunu.
Sayın diyorum sizde azıcık beni sayın adam yerine koyunda bakın telefonunza.
Dünkü sarsıntısı büyük kavgamızın sorumlulugunu tümden bana mı yıktınız.
hadi bunu geçtim siz iyimisiniz. yıkıldınız mı. enkazın altından çıkabildiniz mi. bari bana bunun haberini verin.
açın telefonunuzu ve bana alo deyin. yaşadıgınızı bileyim rahat nefes alayım.
Sayın çok sevdigim sevgili.
sana bu satırları yazarken benim gene ayak parmaklarım üşüyor. dünkü sarsıntıda bir de ayaklarımı zedeledim. yürürken agrı yapıyor.
korkuyorum biliyormusun.
artık koşup koşup sana gelemem bir daha diye.
seni biraz bekletecegim kusura bakma. bu ayaklarla anca bu kadar oluyor.
sayın çok sevdigim sevgili.
dün seninle ilk tanıştıgımızda yazdıgım onca güzel sözlerin mesajların mektupların akıbetini düşündüm.
ki onlar bizim ilk zamanlarımızda heyecanla içi kıpır kıpır olan bir adamın aşk dolu sözleriydi. senle yaptıgım sıradan konusmalar bile şiire dönüşüyordu. biz senle şiir okur gibi konuşuyor sohbet ediyorduk. mesela sana günaydın mesajımı nasıl atıyordum ben.
günü ay yüzü ay sevdigim,
uyanmadın mı daha.
ben sabah erkenden kalktım.
güneşi senin en sevdigin renge boyadım.
bugün kenidni pek göstermeyecek güneş.
bugün sen açacaksın çiçek gibi.
günü ay edeceksin yüzünü güneş.
parıl parıl parıldayacaksın.
ama hadi uyann!

keşke onları saklasaydın bir yerlere.
bugün okur okurda mutlu ederdim kendimi.
kimisini yırrtın kimisini yaktın.
en sonunda bu adamı da sokagınızın sonundaki çöp kutusuna bıraktın.
Sayın çok sevdigim sevgili.
attın da kurtulabildin mi sanki benden.
git diyorsun çık hayatımdan.
sen çıkıver bakim bir balkon penceresine
bak bakim aşagıya.
elektrik direginin altındamıyım ben.
üşüyorum. çok üşüyorum.
bir battaniye at ordan ya da beni içeriye al.
anne bak sokakta bir kedi buldum de. açtı kimsesizdi onu içeri aldım de.
de.. artık de..