Sayılgan Kaya Şiirleri - Şair Sayılgan Kaya

Bir soluksun hiç olmadık ellerden
Kesilir uğultu şen dillerden
Nehrin boylarına gelen martılar
Getirir kıvancı saklı yellerden

Sen gidersin ağaçlar gölgesini verir

Lambaların üzerinde karın seyrelen izleri
Kafe camlarında buğu sırada müşterileri
Kapüşonlu çocuklar telefonla eğlendiği
Kapuçino kokusu fırının rüzgarla getirdikleri

Buzlanmış su birikintileri erimelerde

İlhamın tükensin de gör bakim
Baksana ağaçları güzün aldı
Yavru serçe kanatlarına hakim
Doğayı belirsiz hüzün aldı

Divane bir sevdadır ayrılmakta

Akşamın kıyısında duyguydu araz
Sonu gelmiş hastalara gidilmeyen
Hislerin azaldığı burguydu maraz
Yüzler neleri aradı da üst katlara gidilmeyen

Hassaten saklanmış kartpostalları vardı

On dört sularında bir kadın uğrar bigane oturaklara
Mimiklerinde yalım sözler virane uzaklara

Bakışırız şiir molası vermişcesine
Yarım sevdaların kanatlarına değmişcesine

Yıkılmış ören yeri devasa deniz feneri
Yaz sıcağı alır sarının vurduğu iz seferi

Haylaz afacandan şaşırtan mizansenler
Geçmiş her yazda mevsimle yetinenler

Buradan uzun ceketiyle
Şapkalı bir adam geçerdi
Kat kat olmuş yüzü
Birinci dünya harbinin izlerini taşırdı
Gezinirken soğuk sabahlarda
İnsana tutunmak isteyen yüreği haykırırcasına

Bozkırların sımsıcak öpüşü
En uzaklardan kaymış yıldızların örüşü
Kayıp kasabayı aramak
Hep bir matem sonrası görüşü

Maharet geçmişi gömmek olsa

Dudaklarda şarkı söyleyen tebessüm
Sevinç hazinesi mutlu görünüm
Issızlığa gönül çelen inceden tebessüm
Gün paletine sarı boyutlu görünüm

Kıvırcık saçlı şirin kızlar

Bir sancı diğerinde yabancı
Başlıyor söze kendi yüreğinde yalancı
Yirmi sıralarında bir başkası
Yüzü bitkin kayıp seneleri talancı

Çoğalır bulutlar yeni oturana bir an