Sayılgan Kaya Şiirleri - Şair Sayılgan Kaya

Yüzleri farklı üçlük atan çocuklar
Kızarır güneş güzde gocuklar

Her nerede bıraktıysan kendini
Tutar sağanaklar cefa bendini

Itır kokular böler uykuları
Tan vaktine sinerji dolar
Nefhada adres vermez duyguları
Aheste gelişlerin çiçekleri solar

Gün altında kavurucu bir gölgelik

Denk gelen dev hatıra ormanında
Varılmaz evvelin yaz bahçelerine
Çağrışır fidanlar mazinin sıra ormanında
Elinir rüzgar nispet için ayaz bahçelerine

İlişir yüze hasbi davranışlar

Bir sebep çıkartır da sana yönelir ay
Gözlerin nasıl da mehtap seyri dolunay

Çam kozalaklarına senden şiirler bırakır
Ağır bir yorgunluktur an, şimşekler bırakır

Ağır akan ırmakta
Maviliğin zamansız düşünü kurmak gibi
Tozda, küllerde, kumlarda
Kavağın gölgesi suya her düştükçe
Küçük bir kız gibi gülümseyiverecek
Tan atışında sözcüklerin erişilmezliği

Sportif bisikletiyle kıpkısa saçlı çocuk
Hareketlenir pedalıyla bahar taçlı çocuk

Ağaçların içine yeni su yürür
Dalgaların üzerini muhteşem sarı bürür

Yaz bakışlı sıcak bir kadın
Akşamın girişi yıldızlara ilk adım
Ağaçlar sunucu kapsam ahenk
Bir sokağa ulaşır bilinmez adın

Uçaklar biricik dünyaya sefer

Haberlerini almıyorum sanma
Muhabbet kuşları havadisleri getiriyor
Borçlarını bitirip dokuz yılın akabinde tatile çıkmışsın
Epey çektin çok sevindim

Yıllar sonra yeniden karalamaya başlamışsın

Kalabalık eşyalar sana fazla gelir
Alıp ceketini ‘kendini’ görmeye git
Hangi yöne yönelsen göğü görürsün
Kalbinde gezinen nehir güncellenir

Vüsatta bir şeyler sana ağlar

Dinlenmek ne hoştur akarken ırmak
Kırmızı elma bahçelerinde
Frekansı cızırtılı bir istasyon
Görüntüye dair seslendiğinde

Yitirilmemiş günün aralığında