Saygılarımı Sunarım Şiiri - Çağdaş Çetin ...

Çağdaş Çetinkaya
22

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Saygılarımı Sunarım

Dün babam geldi ziyaretime

Öz baba manevi baba

Bana yazmayı öğreten

Sevdiren a, b, c, hoca+baba+ana...

Gözleri çakmak çakmak

Bizim zamanımızda

Yazmak namustu,

Göt isterdi yazabilmek,

Öyle herkes her konuyu yazamazdı

Şimdi size bakıyorum, her şeyi yazıyorsunuz

Fütursuzca, bu ne cesaret, sen kim oluyorsun da

Bu yaşta bam güm şiir yazıyorsun

Uzun uzun düşündüm

Bir andropozdur

Bir menopozdur

Bir kendine güvensizliktir

Gidiyor babamda hocamda

Ağbilerim ablalarımda

Utandım kendimden

Sağcıydı solcuydu - faşistti komünistti

Yok anarşistti yok dinciydi

Onlar gençliği savaşarak harcamıştı

Biz ne yapıyoruz peki

O vücut senin bu disko benim

Gökten köpükler yağsın
Haydi bakalım

Yakından tanışalım!

Babamın sözleri oturunca mideme

Arabama binip

Vadiye çıktım tapa gaz

Şehir ayaklarımın altında

Zirvedeyim!

Psikolog demişti

Bunalınca çek arabanı uçurumun kıyısına

Çığlık at

Başladım tepinmeye;


''Ustalarım, hepinizi yürekten seviyorum
Diyeceklerimi unutmayın
Saygısızlıkla hiç karıştırmayın

Okuduk ya beraber
O kalın kitapları
İçleri öbek öbek teori
Savaşın, öfkenin, nefretin
Elli defa üzerinden geçilmiş
Çeşitlemeleri
Okuyup oturduğun yere pusacak
Acı çeken insanların tarihini
Ezberleyip
Ya küfür edecek
Ya militan olacak
Ya da vay be ne boktan dünya
Ben çok şanslıyım buna da şükür diyeceksin

Size yaşatmadılar işte
Size monarşinin kılık değiştirmiş biçimini
Öğrettiler
Osmanlı okuttular yıllarca
Edebiyat derslerinde
Büyüklerinizi taklit etmeyi
Atilla İlhan Orhan Veli
Nazım Hikmet
Olmayı öğrettiler
Kendinizi sevmeyi değil
Diyorsunuz ya bu yeni nesil
Bütünüyle özentidir
Bunlar dili katlediyor
Bunlar Amerikan yahut Osmanlı özentisi
Bunlar sözcük cambazı
Sonuç

Sonucu da söyleyin
Kompozisyonu yarım bırakmayın
Her şair
Her yazar
Yaşadığı dönemi yaşarsa
Gerçekten yaşarsa
O da belki...

on beş yıldır okuyorum o kallavi sözcükleri
hala yaşım ve bir türlü eğilmiyorum
kendim gibiyim

ben kendimim
baba
bu dünyada
kendin olmak kadar güzeli var mı

siz döl yatağında mı öğrendiniz
o dilinizi
o içeriğinizi
o düzenli kuralcı cümlelerinizi
dönem öğretti
dönem

ben bu dönemi
21. Yüzyıl denen keşmekeşi yaşıyorum
geçin neo-etnosantirik haykırışları
eve kapanıp kitaplardan öğrendiklerimi
sıkmıyorum size!

dışarı çıkın
hayat neymiş
önerin
anlatın o çok bildiğiniz
ezber cümleleri

insanları mutlu etmek
yüzlerindeki küçük tebessümü görmek için
onları eve kapatıp
size yapılanları hatırlatmak için değil

25 yaşında komünist anarşist reformist İslamcı liberal
paşa şoförü olmak kolay
yine olun
olun da görelim

olmuyor değil mi
dişler sararmaya
akıl durmaya
çocuklar zırlamaya
hayat kaçmaya başlıyor.''


sonra bir süre kendime gelemeyip
Ben ne çok şey söyledim
dememin de ardılında arabaya binip
gazı kökledim
ilk yol ayrımından sola saptım

gülümseyin

araba pert
artık her gün yürüyorum
tabanlara kuvvet

şimdiyse gözlerimi kapadım babacığım
yeni yetmeyim ya
saygılarımı sunarım!



Haziran 2007

Çağdaş Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 29.11.2007 14:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Çağdaş Çetinkaya