Dün babam geldi ziyaretime
Öz baba manevi baba
Bana yazmayı öğreten
Sevdiren a, b, c, hoca+baba+ana...
Gözleri çakmak çakmak
Bizim zamanımızda
Yazmak namustu,
Göt isterdi yazabilmek,
Öyle herkes her konuyu yazamazdı
Şimdi size bakıyorum, her şeyi yazıyorsunuz
Fütursuzca, bu ne cesaret, sen kim oluyorsun da
Bu yaşta bam güm şiir yazıyorsun
Uzun uzun düşündüm
Bir andropozdur
Bir menopozdur
Bir kendine güvensizliktir
Gidiyor babamda hocamda
Ağbilerim ablalarımda
Utandım kendimden
Sağcıydı solcuydu - faşistti komünistti
Yok anarşistti yok dinciydi
Onlar gençliği savaşarak harcamıştı
Biz ne yapıyoruz peki
O vücut senin bu disko benim
Gökten köpükler yağsın
Haydi bakalım
Yakından tanışalım!
Babamın sözleri oturunca mideme
Arabama binip
Vadiye çıktım tapa gaz
Şehir ayaklarımın altında
Zirvedeyim!
Psikolog demişti
Bunalınca çek arabanı uçurumun kıyısına
Çığlık at
Başladım tepinmeye;
''Ustalarım, hepinizi yürekten seviyorum
Diyeceklerimi unutmayın
Saygısızlıkla hiç karıştırmayın
Okuduk ya beraber
O kalın kitapları
İçleri öbek öbek teori
Savaşın, öfkenin, nefretin
Elli defa üzerinden geçilmiş
Çeşitlemeleri
Okuyup oturduğun yere pusacak
Acı çeken insanların tarihini
Ezberleyip
Ya küfür edecek
Ya militan olacak
Ya da vay be ne boktan dünya
Ben çok şanslıyım buna da şükür diyeceksin
Size yaşatmadılar işte
Size monarşinin kılık değiştirmiş biçimini
Öğrettiler
Osmanlı okuttular yıllarca
Edebiyat derslerinde
Büyüklerinizi taklit etmeyi
Atilla İlhan Orhan Veli
Nazım Hikmet
Olmayı öğrettiler
Kendinizi sevmeyi değil
Diyorsunuz ya bu yeni nesil
Bütünüyle özentidir
Bunlar dili katlediyor
Bunlar Amerikan yahut Osmanlı özentisi
Bunlar sözcük cambazı
Sonuç
Sonucu da söyleyin
Kompozisyonu yarım bırakmayın
Her şair
Her yazar
Yaşadığı dönemi yaşarsa
Gerçekten yaşarsa
O da belki...
on beş yıldır okuyorum o kallavi sözcükleri
hala yaşım ve bir türlü eğilmiyorum
kendim gibiyim
ben kendimim
baba
bu dünyada
kendin olmak kadar güzeli var mı
siz döl yatağında mı öğrendiniz
o dilinizi
o içeriğinizi
o düzenli kuralcı cümlelerinizi
dönem öğretti
dönem
ben bu dönemi
21. Yüzyıl denen keşmekeşi yaşıyorum
geçin neo-etnosantirik haykırışları
eve kapanıp kitaplardan öğrendiklerimi
sıkmıyorum size!
dışarı çıkın
hayat neymiş
önerin
anlatın o çok bildiğiniz
ezber cümleleri
insanları mutlu etmek
yüzlerindeki küçük tebessümü görmek için
onları eve kapatıp
size yapılanları hatırlatmak için değil
25 yaşında komünist anarşist reformist İslamcı liberal
paşa şoförü olmak kolay
yine olun
olun da görelim
olmuyor değil mi
dişler sararmaya
akıl durmaya
çocuklar zırlamaya
hayat kaçmaya başlıyor.''
sonra bir süre kendime gelemeyip
Ben ne çok şey söyledim
dememin de ardılında arabaya binip
gazı kökledim
ilk yol ayrımından sola saptım
gülümseyin
araba pert
artık her gün yürüyorum
tabanlara kuvvet
şimdiyse gözlerimi kapadım babacığım
yeni yetmeyim ya
saygılarımı sunarım!
Haziran 2007
Kayıt Tarihi : 29.11.2007 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!