Sayfası Açılmamış Roman Gibiyiz..

Sen ve ben..Yaşanmamış bir masal..

Sayfası açılmamış bir roman gibiyiz..

Bu bizim şarkımız olsun demiştin..
Sen ve ben..Gençlik deli kan günlerimizi

bize hatırlatan bu müzik..
Belkide tek ortak yalansız yanımız..

Şimdilerde yaprakları dükülüp tek, tük kalmış
sonbahar ağaçları gibiyiz..
Yinede hayalleri ilkbahar kokusu taşıyan mevsim gibi

ruhumuz..
Acaba ne kadar samimiyiz ne kadar güven veriyoruz

birbirimize...
Geçmiş zamanı düşünerek tarihin tekerrür etmiyeceğini

nasıl garanti edebiliriz..
Güzel cümlellerini yudumlarken ruhum

yüreğim nasıl, nasıl küsüyor, nasıl buruluyor bilsen..

Geçmişin kırıntıları halla silinmemiş
buğulu bir cam gibi duruyor

sana baktığımda..Güven ne kadar
önemliymiş yaşanacak günlerde..

Oysa söylenenler yalan ya da gerçek olsa
ne değişecek hayatımızda.

Kimsenin kimseden bir beklentisi yokken..
İki kişilik taşıyormuşum gibi.

Bir yanım ne farkeder derken, bir yanım
unutma yaşananları diyor..

Artık son nefese kadar seni
hatırlatacak bu hüzünlü şarkı..

Kim garanti edebilir uzaklarda ki
varlığın bana yeterken gidip

bir daha gelmiyeceğini? ..kim? KİM? ..
VE GİTTİN..