Bu dünyada mal mülk birer el kiri
Yarattım zaneder gök ile yeri
Kalacakmış gibi sanki hep diri
Kendini yaratan görenler vardır
Tepeden bakmayı marifet sayar
Ülema kesilir bilgiçlik dayar
İsterki topluma vereyim ayar
Kul olduklarını unutanlar var
Her yerde söz hakkı mutlaka onun
Onun yaptıkları sanki bir kanun
Yetiyorsa gücünüz gidin bir sorun
Kendini layüsel görenler vardır
Babasını gördüm tabut içinde
Uzaktan bakmakta gözlük gözünde
Allahın kelamı yoktur dilinde
Kendini hiç ölmez sayanlar vardır
Sinan KarakaşKayıt Tarihi : 22.4.2008 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/22/sayanlar-vardir.jpg)
Musalla taşının başında,
bu adam ne idi?
Camiyle cemaatla işi var mıydı?
Namaz kılar oruç tutar mıydı?
Kötü yolda bulunur, içkisi kumarı var mıydı?
Diye sorup, varsa, yaşarken burada olmayanın ölüyken ne işi var diye kovabilseler..
Belki o zaman, millet der..
Haaaaaaaa....
Ölünce camiye gitmek için...
Sağken gitmek lazım..
Kardeşim Musalla taşları, mevlana gibi olmuş..
Ne olursan ol gel diyor...
Adam niye akıllansın ki?
Değil mi ya?
TÜM YORUMLAR (3)