Say Gazeli Şiiri - Zemçi Çetinkaya

Leylâ'nın destanını mevc-a-mevc ummân söyler
Hakîkat-ı Züleyhâ'yı bakarsın zindân söyler

Mecnun'un nutku kesilmez ne olsa şeb-i yeldâ
Leyl ü nehâr vuslat duyar gel gör ki hicrân söyler

Gönlümdeki tuğyana sadrımdaki isyana
Kimisi rahmet diyor kimisi tufân söyler

Kafdağında zincirli kahramanın hakkında
Müverrih-i kadîme neden hep bühtân söyler

Vaiz boşa yorulma günâhı ve sevâbı
Nokta-yı süveydâda taht kuran Sultan söyler

Rû-yi mahbûba baksa dili tutulur amma
Ondan daha da güzel merâmı çeşmân söyler

Ebedî şükran için Kitab'ın bilgisine
Süleyman tebessüm eder kelâmı murân söyler

Bekledik ve bekliyorlar, vâdedilen bir vakti
Güzel gözleri ve kahrı bize bir duhân söyler

Bu bahiste sözü olmaz nârası boştur şehrin
Hayatın dağdağasını gene hâmuşân söyler

Ne tabîb-i asr-ı hazır ne de Lokman-ı kadîm
Dâğı-ı derûnuma ilaç söylerse cânân söyler.