Say Şiiri - Muzaffer Dinçsoy

Yollar, seni çok yürüdüm.
Çıktım yücesine dağların,
Aşk dediğin gönlümdeki yarayı,
Sivas'ın dağlarından bıraktım.

Kuş olup uçsam yükseklerde,
Uçamam, kanadım kırık benim.
Dönsem geçmişi tekrar yaşasam,
Gönlümün perisi öldü benim.

Yiğitlik bir şandır bende kalsın,
Gönlüm seviyor sansın.

Karagöl'ün harmanında esersin,
Yıkılsın taştan duvarların senin,
Köyümün üstüne çöksün bulutlar,
Açmasın baharın, çiçeklerin senin.
Yağmasın yağmurlar yeşermen için,
Kurusun gittiğin yolların senin.

Bekleyenim yok ki geleyim,
Kurumuş dağların, tepelerin.
Gönül dediğin küçücük çiçek,
Solmaya yüz tutmuş, güllerin senin.

Akan çeşmelerinden içtim suyunu,
Dökerim toprağa, yalanın senin;
Ahdım olsun balın zehir tadında,
Kader diyorum ben bunun adına;
Gurbette geçen zamana say.