Savruluyor Zemheri

Acının ulaştığı son noktadan bakıyorum şu an hayata
Yaşanılan bunca hikayenin
Kahramanı ben değilmiş gibi
Öyle uzağım içimden geçenlere.

Güneş batıyor patika yolların kıvrımlarında
Tepeler derin hendeklerle dolu
Hava bozdu bozacak

Rüzgarla savruluyor zemheri ayazı
Kilometrelerce koşmuş,
Aradığım menzile ulaşamamış kadar
Yorgun ve bitkin bedenim

Cesaretin var mı diyorum;
Kendini rüzgara bırakmaya
Ya da hep yirmi bir de kalmaya

...türkmenkızı...