Savruluş Şiiri - Sadi Yıldırım

Bak hele gönül darda, dâra çekilir
Her dem nefsine uyar, hâra çekilir
Hicran ateşi yakar, yâra çekilir
Sedaî küldür amma yele savrulur.

Hâr-ı firkât yaktı sinemi, dağladı
Kan doldu gözlerime yürek ağladı
Ülkü gülüne nice umut bağlandı
Sedaî goncadır amma güle savrulur

Elinen de can Çakıroğlu'm elinen
İman kalptedir şeksiz, ikrar dilinen
Cennette karşıla, elinde gülünen
Sedaî dualı amma göğe savrulur

Gönül dile gelirse, sözler deyiştir
Maşuku deli eden nazlı gülüştür
Coştu mu deli gönül (gardaş) acep ne iştir?
Sedaî çağlamaz amma sele savrulur.

Sedai küldür amma yele savrulur
Sedai goncadır amma güle savrulur
Sedai dualı ama göğe savrulur
Sedai çağlamaz amma sele savrulur.