Savcı Beg Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

SAVCI BEG
Bizim köyün hindüleri gabari,
Açık bahça gordümüydü Savcı beg.
Hüsso dayı gıyameti kopari,
İçeriye girdimiydi Savcı beg.

Sabahınan gozetime başlıyo,
Bahcasına, girdimidi kışlıyo,
Çekemeyo, gısganıyo, taşlıyo,
Hünerini serdimiydi Savcı beg.

Utanmaz surati sirke satıyo,
Tüylerini yolup yere atıyo ,
Bizim hindi ise kini tutuyo,
Saldırıyo gordümiydi Savcı beg.

Düşünüyü gafasını kaşıyo,
Yentinmiyo dere bayır aşıyo,
Utanmayı mahkemeye taşıyo,
İki yaprag derdimiydi Savcı beg.

Birazcık da bahsedeyim hindiden,
Bastı bacak süsleniyo imdiden,
Dansa yelteniyo gelenle giden,
Birazcık yem verdimiydi Savcı beg.

Hindü deyüp geçme ufagtır boyi
Hint tavığı diye geçiyor soyi,
Dev gibin görinir uzakdan boyi,
Ganadini gerdimiydi Savcı beg.

Arpa sevmez buğdayınan besleni,
Bazan düşüniyi, bazan hisleni,
Sinirleni gurg diyerek sesleni,
Birileri yerdimiydi Savcı beg.

Savcı begim böyle durum vaziyet,
Müçtehit der etmedin mi eziyet,
Sergiliyo türlü türlü meziyet,
Muradına erdimiydi savcı beg.

İsmet MURAT
(Müçtehit)