Savaş ve Uçurtma Şiiri - Seyyid Ahmet Kaya

SAVAŞ VE UÇURTMA

Yeryüzünün
Yürekli savaşan çocuklarına

Üşüyen ellerine
sıcak günler doğardı
ağzının kıyılarına çağıltılar...
ebemkuşağı gözlerin yıldız parlaklığında
yol gösteren çeşmesi
ceylan ürkekliği şehrin kalabalığında
suya sokuluşun ay ışığında usulca
çiçekçi pazarı ellerin
küçük
sıcak
sardunya bulutu yayılan
pencerelerden sokaklara uzaklara
insanın gerçekliğine...

Gördüm oysa
çamurun içinde ayakların. üşüyen
sevinçlerin. yerlere düşen
paletleri altına. Tanklar
silah sergisi kurşun ve kan
kapı önlerinde barikatlar
sen olmayan bakışlar. arkanda süzen. sekişini
kirli arkları atlayışını... tedirgin
namlunun ucunda alnın
her an ölüme ayarlı
saatli bomba... korku sessizliği

Unuttun
mevsimleri, ikindi parklarını
uçurtmalarla havaya karışan gülücükleri
göçmen kuşlarla gitti. Kırlangıçlarla
bütün haşarılıkların. Sevecen
mutluluk dolusu. Kaygılarını
özledim... kudüs’ü. yok artık.