geldiklerinde alkışlarla karşılandılar…
Kalkınan Almanya
Savaş sonrasında Almanya hızlı bir ekonomik-Sınai kalkınma sürecine girdi. Savaşın kara bulutları ülkenin üzerinden henüz çekilmemişti.Şehirler alt yapısı,sosyal ve sınai tesisleriyle yerle bir olmuştu.Ülkeyi yeniden inşa etmek,hele hele toplumu yeniden ruh sağlığına kavuşturmak o kadar da kolay değildi.
Nasyonal sosyalizm şiarıyla şahlanmış,Prag’dan başlayarak Norveç’ten Kuzey Afrika’ya kadar işgal etmiş bu toplum,bu büyük histerik rüyadan 1945 Nisan’ında büyük bir yenilgiyle uyandığı zaman; etrafta yanmış,yıkılmış binalardan,dağılmış ailelerden ve milyonlarca ölüden başka birşey görmedi.
YAMALI HAYAT’A DAİR KISACA
Beş yıldır önümde, daktiloyla yazılmış 39 sayfalık bir uzun öykü, ya da kısa bir roman duruyordu. Bu romanı ben, 1995 yılında Amasya Hapishanesindeyken yazmıştım. 21 yaşındaydım o zaman.
İçerde yazarak dışarıya çıkartabildiğim diğer kısa öykülerimin ve şiirlerimin çoğunu bilgisayara geçmiştim. Ama bu 39 sayfalık roman gözümü korkutuyordu. Zaten bilgisayarda hızlı yazabilen biri de değilim. Yıllar sonra sevgili dost, Hasan Hüseyin Arslan’a daktilo sayfaları halinde okuması için verdim. O bana bu romanın tozlanıp gitmemesi gerektiğini, diğer insanlarla paylaşmam gerektiğini söyleyince, Yamalı Hayat’ı bir akşam yeniden okudum. On beş yıl önce, çok gençken yazdığım bu roman, bunca yıl sonra yeniden okunabilecek ve yayınlanabilecek halde miydi? Eksiklikleri, yanlışları, çelişkileri var mıydı?
Sen gideli ey sevdiğim
ellerim tutmaz
ayaklarım yürümez oldu
sen gideli ey sevdiğim
dilim tat almaz
gözlerim görmez oldu
Somut olarak 2006 yılından beri, bir şeye sürekli vurgu yapıyoruz: İnsanlık yeni bir çağın eşiğindedir. Bu öyle bir çağ dönüşümüdür ki, insanlar geriye dönüp baktıklarında ne kadar ilkel, ne kadar anlamsız çatışmaların içinde boğulmuş bir dünyada yaşadıklarına şaşırarak bakacaklardır.
Böyle bir dönüşümü başarabilmek herşeyden önce, bilinçlerde ve yüreklerde bu istemin ne kadar güçlü biçimde yaratılabildiğiyle doğrudan bağlantılıdır. Ama bu istemin giderek daha geniş kitleler nezdinde karşılık bulacağı aşikar biçimde gözüküyor. Sorun bu bilinç ve farkındalığa en azından belli düzeyde erişmiş bulunan bizlerin, yakında doğacağı gün gibi açık olan tüm dünyadaki sistem değişikliği istemine, ne kadar doğru perspektiflerle dahil olacağımızla ilgilidir.
Bu nedenle daha önce yer yer yazmış olmama rağmen, tekrara düşmeye aldırmadan, bazı konularda yeniden yazmamın gerekli olduğunu anladım.
Akıntıya kürek çekiyorum kaç zamandır
Ruhumda bir gıcırtı
Seni çalar kemanımın telleri
Çalarken içli bir şarkı
Ah
Sensizliği içmek ne de yamandır
Kalın zincirler arkasında
Berrak bir havanın aydınlığıyla
Ciğerlerine doldurarak havayı
Yine de göğsünde buruk bir sancı
Ve sımsıkı sıkılı yumrukların cebinde
Gözlerin
Gec olmasin gelisin
Gidisin erken...
Hersey vakt-i zamaninda yasanmali
Gec kalmis vuslati
Bu gönül neyler...
Sevgilim sen ve ben
İkimiz
Zamanın ve sınırların ötesinde
Bir yerlerde buluşacağız
Kenetlenirken ellerimiz sıkıca
Ne romantik akşamların tasviri
Islak ve kapkaranlık gecede
Ay dolanıyor hazin hazin
Şimşekler gecenin karnını dişliyor
Yapraklar hışırdıyor ağaçlarda
Ve gittikçe hızlanıyor yağmur…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!