SaVaŞ Şiiri - Sevnur Şaylan

Bakma sen giderken sessiz kaldığıma...
Benim tüm susuşlarım sana değil,
Aşka...
Ağlayamıyorum...
Ağlayamıyorum,sen ağlarken karşımda...
Sen ağlarken sana sarıldığıma bakma,
Taş da değil ya bu yürek,
Gözyaşlarım salınır senin omuzlarında...
Ve ben...
Sandığın kadar da güçlü değilim aslında...
Kalıplaşan,kabullenilmek niyetli tüm sözlere inat,
Bir erkek ağlıyor karşımda...
Kalbim acımıyor mu sanıyorsun?
Yanılıyorsun...
Sevmene pişman ettim belki de seni,
Benim tüm inatlarim aşka,
Sen,aldırma...
Hüzünlerini görüyorum her bakışında,
Acını,kaybedişini,tükenişini...
Ve kalbinde onarımsız yaralarını...
Elimde kanlı bir hançer hissediyorum her bakışında...
İsyan edecek kadar çığlıklar saklı içinde,
Boğazına kadar düğümlü hıçkırıkların,
Sen...
Benim eserim misin? ...
Bütün bu olanlar,
Bu yorgunluğun? ...
Affet...
Benim kabullenemediğim her şey,
Tüm bu kalpsizliğim,inadım,savaşlarım,
Aşklara...
Sen...
Aldırma...