Gökten taşlar yağıyor üzerimize
Bembeyaz bulutlar kapkara olmuş
Tanrım! Bu ne şiddet ırkımıza
Analar babalar hıçkırıyor göğe
Çocuklar kanlı gözyaşlarıyla boğuluyor
Yeniden yapılacak dünyayı kurmak üzere
Birbirine sarılan kucaklar ölüm dolu
Her bir taraf her bir yer cehennem ateşi
Ne kadarda çokmuş günahkar
Meğer hepimizde asılacak suçlularmışız
Tel örgülerden kurulmuş mahşer
Orada durmuş gelecek bekleyen
Masum yürek
Günün birinde çiçeği ve bulutu görmek
Tüm iyiniyeti
Süzüyorlar bizi hüzünlü gözlerle
Önlerinden geçerken
Utançla başımızı eğiyoruz..yada..
Sadece
Ben eğiyorum.
Onları bu mezarlığa gömen bizlerin
Amacı bilinmez büyüklerin işleri
Belki ünvan belki ganimet belki savunma
Belki güç
Sonuç ağlayan solgun
Bitik bir dünya.
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!