Savaş Şiiri - Metehan Gonen

SAVAŞ

Akıp giden zamanın
Yanı başında durmak,
Bir sigara yakmak
Ve o çekip giderken
Senden aldıkları ile beraber
Büyük bir küfür patlatıp
Sadece seyretmek.
Çok yanınca yürek
Yani alıp gidince o
En sevdiklerini
Fırlatıp sigarayı
Kuşanıp tüm zırhlarını
Çekmek kılıcını
Günlerce gecelerce
Gözyaşı yağmurları altında
Savaşmak zamanla
Savaşın ortasında bakınca ardına
Görmek o en korkutucuyu
Kaybettiklerinin kazandıklarından
Ne kadar çok olduğunu
Ve çok yansa da canın fark etmek
Zamanı yenmenin imkansızlığını
Kınına koyup kılıcını
Çıkartıp tüm zırhlarını
Teslim olmak ona
Ve en başa dönmek
Akıp giden zamanın
Yanı başında durmak,
Bir sigara yakmak
Ve o çekip giderken
Senden aldıkları ile beraber
Büyük bir küfür patlatıp
Sadece seyretmek.
Yani kendi tükenişini seyretmek
Ve alıp gidince o
En sevdiklerinden birini daha
Aklına gelince savaşmak
Diyebilmek kendine
‘İnsan kazanamayacaksa da bir savaşı
En azından savaşmaktan zevk almalı’