Sattılar Baba Şiiri - Uğur Musab Şahin

Beş para etmez o aç köpekler,
Beş paraya evini, sattılar baba.
Yaşarken kapıdan giremeyenler,
Eşyaları paylaşıp kaptılar baba.

Kirada otururken, emeksizleri,
Evi kazma kürek, yıktılar baba.
O köpeksiz köyün, değneksizleri
Datca da yazlığını, sattılar baba.

Beş senede evin, çöp eve döndü
Giren çıkan belirsiz, bilen yok baba.
Üç daireyi üç kızda, kiraya gömdü.
Bahçesi, garajı icarda baba.

Kul hakkı yiyenden, bir bir çıkarmış,
İğneden ipliğe, soracağım baba.
Duydum ki, "soysuz" diyeni varmış
Hesabını mutlak alacağım baba.

Çoluk çocuk, tokmakçı çöktüler eve
Çatısına baykuşlar tünedi baba.
Kimi kör, kimisi topal, kimisi deve
Kervanı kapıya yıktılar baba.

Geldiğimi duyan, korkak köpekler
Dört bir yana dağılıp, kaçtılar baba.
Ben köye döndüm, indi kepenkler
Her biri derdine, düştüler baba.

Bu güne dek, senin hatırına sustum
Dönüşüm Muhteşem olacak baba.
Aslan eve döndü, zehrimi kustum
Kuruş kuruş hakkımı, alacam baba

Kimi hasmıma hısım, hem şahidi..
On çakal, bir aslan etmiyor baba.
Kimi soysuz, ana avrat sövdüler gizli
Bir bir hesabını, soracağım baba.

“Hukuk” deyip sustum, hani adalet?
Yalancı üç beş şahit, tuttular baba.
Ömrümde görmedim, böyle rezalet.
Her şey yeni başladı, öyle bil baba.
2023