Satarsın Ulan Satarsın Şiiri - Mesut Kaplan

Bunca yıllık hayatımı iki kelimeye sığdırabiliyorsam
Her şeye rağmen yaşıyorum, ölmedim diyebiliyorsam
Beni sevmeyenleri yürekten sevebiliyorsam
...ve kadere ve o kadere
Boyun eğmeyip direnebiliyorsam
İsyanım Allah’a değil
Tüm Allah’sızlara

Ve bu sözüm
Türkiye'nin değil dünyanın
En mert, en delikanlı, en şerefli
En hasiyetli, en onurlu, en yürekli
Adamına gelsin

Satarsın ulan, satarsın
Satmam deme, sen de satarsın
Hele ağzın bala bir bulaşsın
Hele çamurdan bir çık
Önce o dağları unutursun
Sonra ölümsüz sevdaları

Satarsın ulan, satarsın
Cefakâr ananı, vefakâr babanı
Yolunu gözleyen sevdiceğini

Satarsın ulan, satarsın
Satmam deme, sen de satarsın
Hele cebin para, gözün yaşam
Ömrün lüks görsün

Satarsın ulan, satarsın
Genç kızın hayallerini
Delikanlının umutlarını
Yeni yeni yeşeren filizi
Bana maval anlatma
Sen öksüzlerin sırtına basa basa büyümüşsün

Satarsın ulan, satarsın
Satmam deme, sen de satarsın
Bir annenin gözyaşını
Bir babanın ellerindeki nasırı
Hasta adamın, ihtiyar kadının
El emeğini, göz nurunu
Satarsın ulan, satarsın
Satmam deme sende satarsın