Sarpa Sükun Şiiri - Seyfi Karaca

Eceli gelen gidiyor
Hakkin rahmetine kavusturduk cok sükür diyenlerin acilari ve agitlariyla
Beyaz camli numarali gözlüklere ciy düsüren bir ilk bahar sabahi gibi
Kondugu dallardan ucusan kuslarin bilinmedik seslerden cagrisi gelene
Ve yarin denen öte diyara
Topraktan sofra kuruyordu, tenceresi tavasi tastan kayadan olan
Kirmizi traktörü
Mor tüpü
Gazli feneri
Fabrika cikrigini buluncaya degin vadeli müddetli
Vakit…
Ve demiri nikeli kromu celigi buluncaya kadar korkuluklu merdivenli
Serilip toplanan sofralar
Esen kavak yellerine dogru ay isigina göz kirpisarak
Isli ciralarda sari sayfalarin insan öyküsünü yazip bozuyordu sirra kadem
Taaa ki,
Akli fikri avucladigi ceplerinden tomaaar tomar
Balyalanmis para desteleri tükrükleyip saymaya bozustugu dakka zaman
Ölenlerin sayisina yetisemedi
Sosyal musalla
Kabirdeki azap
Ve her yoldan cikisi saglama alan kalabaligi simsiyah
Her tarafi her taraftan gürüüül gürül Mezarliklar

Ocak / 24