Güz Gülleri Şiiri - Müslüm Bayram

Kör kurşunlarına gelmişçesine
Ağır dan da ağır yaralısın sen
Solan gözde güller elmişçesine
İyileşmez yaran sevdalısın sen

Doğdun gecesine ay ışığıydın
Sevinç gözyaşları ile yıkandın
Çiy düşmüştü güz gülleri tığıydın
Sarmalandın okşanarak koklandın.

Serpilmiş filizi gerdan üstüne
Serilmiş yıldızı gecelerinin
Salkımların dilim yârin kastı ne
Boyum ince servi yücelerinin

Avı kovalayan engereği gör
Kamaşır gözlere dansı güneşi
Ferah esintiyi rüzgârına sor
Salınır zelzele pervasız başı

O mahzun bakışı sarnıç gözlerin
Vurulayım kalpten boylu boyunca
Ozanı yakışı andaç sözlerin
Akayım caddenin huyu suyunca.

Sunağında başım arzularının
Bana sevdan gerek bahar ne de yaz
Peteğinde aşım sazlıklarının
Sarnıç gözlerine mezarımı kaz