Denize ağ atıyordu yağmur altında kadının biri
Oltaya gelecek ne varsa toplayıp avucunun içine almak için
Şurada bir yerde kavisli çakım olacaktı deyip söyleniyordu efkar kasırgasına yakalanmış fırtına kuşu
Ele avuca sığmaz şanssızlığın böylesini postahanelere bırakıp savuşturmaya
Kıvranıp dönüyorduysa da gün boyu sabah dokuz akşam beş
Gün nasıl doğar ve nasıl biter batar güneş anlayıp bilmeden
Gelişi belli gidişi meçhul bir paydosta dışarı yüzü görmeksizin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta