Sarma Şiiri - Levent Deniz

Serçe parmağın
Tabağıma konmuş
Bir minik sarma
Tüm küçüklüğün
Tokluğum olur
Evren soğur
Yangınım sana

Kararsızlığınla
Tutunur kalır
Kaygı, keder
Gecikir varlığını keşfin
Sence kader

Oysa geri sayan saatler
Koşunun başladığı yerde
Senden önce göğüsler ipi
Yaptığın işler
Hep seni bekler
Bu cehennem
Bu kalabalık
Nihayet insanı tümler

Vardığın ne bir barınak
Ne de bulacağın
Beklediğin
Yüzleşmek için seni arar
Sadece hakettiğin
Ve Ha(l) k'a ettiğin

Olmayan hazırlığınla yakalandığın
Fırtınadır sana
Bekleyip durdun
Erteledin sence yaklaşanı
Şimdi aynı suyun altında sakınanı
Gözlerini kaçırdın gönül gözünden
Ama kapakları gördü
Tüm gerçeği

Sırtının yaslandığı duvar
Geri dönüş yok
Bundan sonra yaşanacak
Ne bir yazlık
Ne de geniş salonlar
Sırtlandığın kabukla
Kaplumbağasısın tabutunun
Bir ıslık duyuncaya kadar