sarışın bir hastalıktı
ağlamak halinde batardı güneş
çok derindeydin müziğimi çalmışlardı
koğuş yalnızlığı imbikten süzülmüş gibi
deniz kenarında bir çocuk nasıl ağlarsa
o kadar buruk sallanırdı rüzgarda hıçkırıkların
şimdi hayat oyununda perdeler açılmamışça aç açılmaya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta