Ne kadar sıcak yaklaştı
Konuşmadan selamlaştı
Sanki güldü tokalaştı
Sanma insan dinleyince
Sarı köpek; nazik, ince
Dedim - Selam, adım Zeki
Dedi - Söyle, derdin ne ki
Dedim - Büyük derdim yoktur
Dedi - Yalan, belli çoktur
Dedi - Gördüm seni yolda
Elin cepte, çantan kolda
Sanki bir dostun var solda
Durup, durup bakıyordun
Yüreğimi yakıyordun
Şaşırdım duyunca onu
Yalnızlık olunca konu
Bitmese bu yolun sonu
Sanma insan dinleyince
Sarı köpek; nazik, ince
Dedim - Yanlış düşünmüşsün
Dedi - Boş ver üşümüşsün
Dedim - Kazak var içimde
Dedi - Buz tutmuş içinde
Dedi - Dinledim seni demin
Etme bana sakın yemin
Dünya yanmış, batmış gemin
Durup, durup süzüyordun
Beni bile üzüyordun
Ben yürüdüm o yürüdü
Kalbimden karlar kürüdü
İçimi dostluk bürüdü
Sanma insan dinleyince
Sarı köpek; nazik,ince
Dedim - köpek sağolasın
Ne istersen o olasın
Dedi - dostluk bana yeter
Birazdan bu yolda biter
İsterim unutma beni
Yetmez mi çok sevdim seni
Dedim - köpek sağolasın
Hatta hep KÖPEK kalasın
Kayıt Tarihi : 24.3.2016 03:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2001 yılında Bostancı sahilde saat 23:30 da indiğim Taksim- Bostancı otobüsünden Altıntepe'de ki evime kadar beni takip eden, yanımda yürüyen ve evimin önünde bir kaç saat beni bekleyen ve o günden sonra gördüğüm her ailesiz kedi ve köpeklere elimi uzatmama sebep olan Sarı renkli güzel köpeğin anısına... (Seni bir daha göremedim, umarım iki ayaklı zalimler tarafından üzülmeden yaşamışsındır, kalan ömrünü. Sevgili dostum)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!