Sarı Şiiri - Ali İhsan Soyaslan

Ayrılığın sarı yaprakları
Kaplan gözlerin gibi sarı
Ve bu yapraklar bugün
Kaplamış kara toprakları
Kışın soyunan ağaçların
Üşüyormuş ayakları
Vurdukça kırbacı rüzgar
Titriyormuş dudakları
Ben unutmayı unutmuşum
Yaklaşmayan uzakları
Beklemeye koyulmuşum
Hiç gelmeyen şafakları
Güvercinler gibi meskendir
Bana gecenin saçakları
Şehirde ruhumu tutmuş
Meçhul ihtilal kaçakları
Kızıl kılıç gibi çekmişler
Göğe hep isyan bayrakları
Sonsuzluğun sonudur
Duracak ilk durakları
Öyle tuzak kurdular ki
Bozacak tüm tuzakları
Bir bir ateşe verecekler
Bütün çıkmaz sokakları
Bunlar isyan ehlidir
Yokluğuna isyanları
Büyük hayalleri vardır
Ellerin saçın gibi sarı

Sensizliğin matkapları
Kaplan gözlerin gibi sarı
Deldi göz göz kalbimi
Tattırdı tüm azapları
Bazısı aşkı anlamaz
Pabucumun muhattapları
Öylesine gelişmiş ki
Kahrolası hitaplari
Belagatta geçmişler hep
Şair doğan arapları
Ama yazılmayı bekliyor
Aşk ilminin kitapları
Aldım elime kalemi
Doldurdukça mektupları
Saray ediyor hayallerim
Viranları harapları
İsminle dolar kalbime
Mutluluğun şarapları
Bil ki benim kaderim
Sensiz ihtihar hapları
Tadı yoktur hiçbirşeyin
Zehir doldurur kapları
Gitmiyorsun ki gözümden
Baktığım her yer sarı
Kaplan gözlerin gibi sarı
Ellerin saçın gibi sarı