Sanki, bütün göğü yutmuştuda
Ondan geliyordu, gökgürültüsü
Hazımsızlık işte
Saman onun değildi
Alışmıştı da, hoyratlığa
Samanlıkta kendisinin değil, biliyordu.
Bütün dünyanın neşesi ondaydı
Zil sesine karışmış nağmeler, o tondaydı.
Umudu olmamak, yaşamdan beziyordu
Lakin o, dahanın dahasını geziyordu
Rahatın kahkahasını, fingirdeşini eziyordu.
Bütün insanların iniltisi ile hazandı
Olumlulukla, olumsuzluğuda kazandı
Tamahı canda, düzgün işte fesattı
Gücünde değildi işte, sağlığı ifsattı
Bir ses yoktu, iki ses daha toktu
Birde çöl olurken, çokta böl oluyordu.
Akıl birlikte nicelenim
Yol birlikte nicelenim
Toplum birlikte nicelenim
Paylaşımda, dirlikte nicelenim idi
Birlik nicelenimle eğildi
Çünkü başka, başkalık;
Kendi dışına ilişkinlik değildi.
İyi, kötü; huzur, korku gibi
Emek, yemek; sanat, demek
Toplum ve paylaşım sosyaldi
08.11.2008
Bayram Kaya
Kayıt Tarihi : 29.11.2008 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özelde bireyi,genelde ise birey üzerinden benzer olanları incelikle sorguya çeken bir uğraşın dizelerdeki etkisini gördüm.Yergi yönüyle ''ben merkezci '' tutumarı mercekleyen şiiri okurken kendimi de sorguya çekme olanağı buldum.
Eleştirel boyutlu bu çalışmadan payıma düşenleri alarak ayrılıyorum.
Değerli Dostum Bayram KAYA'nın davudi sesini duyar gibiyim.Kendilerini erdemle selamlıyorum.
TÜM YORUMLAR (1)