Sandık Şiiri - Mustafa Çalışkan Manisa

Eğri büğrü çizgiler
Karikatürize edilmiş hayatlar
Konu apaçık
Çizgilerse dengesiz.

Fikirler sarpa sarmış
Eğriler/eğrilikler birbirini sarmış
Sarmaş-dolaş sarmaşık
Ayaklar hep beraber kaymış

Yaşanmalıydı hayat
Besbelliydi kaide hey Hat
İlahi beyan ile çizilmişti hat
Fakat insan ah insan çok rahat

O’ki Peygamber-i Zişan
Buyurmuştu: bu dünyada rahat yoktur

Ah tul-i emel hülya
Çabuk geçer ya bu rüya
Can çıkar kandilin söner dünya

(Bu dünyaya can geldik
Kendimizi han sandık
Uyduk nefis putuna
Kokusun reyhan sandık)

Tüm derdin dünya olsa da kalamazsın
Göstersene kalanı
Yıkılır damın
Gireceğin yer tabut denilen sandık

(Ya Rabb ne oldu sözler vefalar
Zevk almaz oldu sözde aşinalar
Kabul olmuyor edilen dualar
Hal ile dil intizamı şaş çıktı)

Nerede sözler, ah nerede
Söz vermişti sözde bu özler

Bu dünyayı kal sanma
Bir hiçsin kendini hep var sanma
Tul-i emel aldatır
Dünya sana olur yar sanma! ! !