ya gözlerin kapalı gireceksin bu kapıdan
ya da arkana bakmaksızın çıkıp gideceksin hayatımdan..
ya bir sandalda “rakı-balık” hikayelerimde var olacaksın
ya da işte o sandalda bile asla yer almayacaksın..
…
Kalbini duymak gerçekten mümkün olsaydı
Bendeki bu kalp sendeki o kalbe belki hiç kanmayacaktı;
İnanmayacaktı belki
Ya da yoktan var etmeyecekti; işte o sendekini..
Zaman zaman bakıp gerisine
Bir yol düşünecekti belki de ilkin.
Ya da o “ilklere” bir sorgu yapacaktı kendince;
Kendisine
Ve yine kendinde
Ama hep kendi kendine..
Zaman deyip geçmeyecekti asıl.
Ya aslına ya da fasıl-ı’na inanıp zamanla arkadaş olmayacaktı belki..
Zamanı her şeyde eşit paydalarda görmeyecekti yani..
Yani kendi kendine yol alıp asıl,
Bir sandal hikayesinde
Meze olmayı bekleyen balık değil;
Aksine; keyfine “rakı” olacaktı kendince..
11.e.y.l.ü.l.2011
Kayıt Tarihi : 17.6.2014 03:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!