Başımın ağrımasından ağlamayı abarttığımı anlamadım
Gözlerimi kör eden sabah ışıklarından uyumayı unuttuğumu ...
Belki de ben artık yaşamak denen o şeyi elimde tutamıyorum
Kapıyı açamıyorum , ışığı yakamıyorum
Ben nefes alamıyorum.
Kaburgalarıma baskı yapan binlerce tonluk yükü kaldıramıyorum
Şimdi ki zamandan da uzağım , en güzel geçmiş de gitti zaten.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta