ben avuç içlerimi terleten kişiyi özledim
özledim yanaklarımın al al yanmasını
ben sol gömlek cebimin altındakinin gümbürdemesini özledim
özledim bee canımın içi seni çok özledim..
hani demişlerdi, gözden uzak olan, gönülden de ırak olurdu
halt etmiş onu diyen, çığ gibi büyüyor bu duygu
acaba arada bir o da beni özlüyor mu
hatırına gelmesemde ben çok özlüyorum O nu
özlemek dostluktandır demişti şairin biri
sen niye dosttan öte göremiyorsun ki beni
yedi harf bu kadar hırpalar mı bir yüreği
özlemin taa dibine vurdum duysana artık beni..
özlem kelimesi niye hasretle birleşir
vuslat kavramıyla acep ne zaman ki sevişir
zifir karanlık bile gün aydınlığına kavuşuyorken
benim yakamda bu yedi harf niye gelip iliklenir
diyeceğim yok artık o duymayan kulaklara
Allahın sopası yok elbet vururlar sırtına
o zaman düşerim elbet vurdum duymaz aklına
bende özledim diye haber yollarsın bana..
a.g.t / kasım'2012
Mavi YağmurKayıt Tarihi : 19.10.2014 21:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!