-I-
Dikenli yollarında hayatın
Çaresiz kırılganlığını gördükçe
Bir deva sunamamış olmanın yanmaklığı ile
-ve bir diken de ben olmayayım diye-
Sevgimi yükleyip kalbine
Sana veda ediyorum
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Kızmamalısın bana gittiğim için
Hatta mutlu bile olabilirsin
Yok, yok başka bir sevgiye değil benim gidişim
Gidişim sadece gönlünün açıl-a-maz kapısında
Dilenmekliğime son verişimdir; bilmelisin
Hatta kıymetini bilip özgürlüğünün
Hayata şöyle sımsıcak gülmelisin
...hayata gülümseyen aslında kendine gülümsemekte ve tebessüm etmektedir...tebessüm ise müminin sadakasıdır...şiirinize tebrikler efendim saygılarımı sunuyorum...Mehmet Karlı
bu veda veda feğil kanımca...
bir sitem, bir serzeniş..
kutlarım
...........
Vedadan kaçış yokmuş ey yar
Vedadan kaçarken bunu öğrendim....güzel bir final..güzel dizeler..tebrikler sevgili Nuray Özgüney....
vedadan kaçmak...
derin ve hüzün verici son...
saygılarımla yüreğiniz daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta